خواص درمانی گیاه دارویی بابونه در طب سنتی

در بین گیاهان دارویی و درمانی، یکی از گیاهانی خواص بسیار خوبی دارد، گیاه دارویی بابونه است.

نام: بابونه

نام انگلیسی: German chamomile  

نام علمی: Matricaria recutita

بخاطر بوی بابونه، در یونان باستان به آن اصطلاحا “سیب خاکی” گفته می شد. آنگلوساکسونها گیاه بابونه را یکی از ۹ گیاه مقدس می دانستند. بابونه در طب بیماریهای زنان نقش مهمی دارد.

قسمتهای مورد استفاده بابونه:

گلها: دارای طعم بسیار خوبی می باشد.

روغن: برای درمان بیماری های مختلفی مثل اگزما و آسم مصرف می شود. روغن خالص بابونه بسیار گران می باشد و بخاطر وجود ماده آزولن، رنگ آن آبی تیره است.

اثرات بابونه بر بدن:

ضد التهاب، ضد اسپاسم، آرام بخش، ضد استفراغ.

این گیاه به صورت استعمال خارجی جهت درمان التهابهای پوست و مخاط و دیگر ناراحتیهای پوستی (مانند زخمهای جراحی) به کار میرود و به شکل خوراکی برای درمان سوء هاضمه های عصبی (در بزرگسالان و کودکان)، التهاب روده، اسهال، بیماری سفر و اضطراب خفیف مورد استفاده قرار میگیرد. روغن فرار این گیاه به صورت بخور برای درمان زکام بینی، التهاب و تحریک موجود در سیستم تنفسی تجویز میگردد.

طریقه مصرف:

یک یا دو قاشق چایخوری به صورت دم کرده تهیه و سه بار در روز مصرف گردد. محصولی به نام کامیلوسان که چند سال است تهیه و ارائه شده است دارای اثرات درمانی خوبی بر روی اختلالات و ناراحتیهای پوستی است. میزان مصرف، جهت استحمام نیز دم کرده ۱۰ – ۳۰% است که از ریختن ۵۰ گرم گیاه خشک در ۱۰ لیتر آب تهیه میشود. کرمها و فرآورده های نیمه جامد باید حاوی ۳ – ۱۰% گیاه خام باشند.

ویژگی (مزاج):

دارای طبیعت تلخ، گرم و مرطوبی می باشد.

هشدار:

از مصرف روغن گیاه در دوران بارداری خودداری نمایید زیرا محرک انقباضات رحم می باشد.

گیاه بابونه می تواند در هنگام تماس با پوست ایجاد حساسیت نماید.